Welkom! Fijn dat jullie er allemaal zijn om met ons op het nieuwe jaar te proosten!
Ik heb lang gedacht over wat ik vandaag wilde zeggen. De periode rond Kerst en Oud & Nieuw is voor mij altijd een periode om na te denken over waar ik sta en waar ik heen wil. Misschien cliché, maar het is toch een beetje een tijd van bezinning.
Er is in 2015 ook veel gebeurd om over na te denken. Aanslagen, vluchtelingen, meer en meer strijd in de wereld. Het liefst zou ik daar niet te lang bij willen stilstaan. Het liefst zou ik naar een wereld kijken waarin dat niet gebeurt.
Maar dat is niet zo. We kunnen en mogen niet wegkijken. En ik ben blij dat in Amsterdam ook niet gebeurt. De eerste noodopvang voor vluchtelingen was in Nieuw-West. Het doet me zo goed om te zien dat buurtbewoners onmiddellijk klaar stonden om te helpen! Ook de tweede locatie, het oude Calvijn met Junior, is inmiddels in gebruik als opvanglocatie. Tijdens de bewonersbijeenkomst werden vooral vragen gesteld waarin zorgen werden geuit over het welzijn van de nieuwe bewoners: is het gebouw niet te koud, is er wel genoeg te doen, mogen de kinderen wel naar school? Die betrokkenheid is fantastisch! Hoopgevend.
Tegelijkertijd zijn er ook minder hoopgevende ontwikkelingen op dat vlak. De peilingen liegen er niet om, de ideeën van Geert Wilders spreken veel mensen aan. Ook in mijn naaste omgeving merk ik dat er verschillend wordt gedacht over de komst van vluchtelingen. Ze worden als bedreigend ervaren, mensen zijn bang, bang om kwijt te raken wat ze hebben. Ik heb lang nagedacht over hoe dat kan. Hoe kan die angst zo gegroeid zijn? En hoe kunnen we, hoe kan ik, daar een goed antwoord op geven zonder direct in de verdediging te schieten? Of in de aanval te gaan? Hoe kunnen we weer bij elkaar komen?
Hét antwoord heb ik nog niet. Maar aan het begin van 2016 sta ik er wel optimistischer in. Dat is misschien ook het mooie van een nieuw jaar: nieuwe kansen, frisse ideeën en ruimte in het hoofd. Ik geloof dat wij als partij die verbinding weer kunnen maken!
Het afgelopen jaar in de bestuurscommissie zijn we weer een stuk verder gekomen in het werken in en met het nieuwe stelsel. Ik merk een omslag van ‘het werkt allemaal niet, we kunnen niets’, naar: we gaan zelf agenderen, onze eigen ideeën op de kaart zetten. Ook binnen GroenLinks en ook in Nieuw-West.
Voor 2016 betekent dat, dat we met concrete voorstellen komen op het gebied van participatie en democratisering Bij uitstek een taak voor de stadsdelen! Maar het blijft voor bewoners en initiatieven vaak nog lastig om de juiste weg te vinden. Afgelopen week bleek maar weer eens dat dat nog lang niet altijd goed gaat. Er is veel onrust over de komst van de Westtangent. Niet omdat er een nieuwe snelle buslijn komt, daar zijn we blij mee, maar omdat plannen grote impact lijken te hebben op buurten waar de bus doorheen gaat rijden. Met die zorgen moeten we zorgvuldig omgaan. Het lijkt erop dat de afstemming tussen stad en stadsdeel op dat vlak nog niet goed gaat. Ik zei het afgelopen week al: we kunnen niet, net als bij bus 21, de bus missen wat betreft inspraak en zorgvuldige besluitvorming!
We komen met concrete voorstellen op het gebied van voedsel. Volgens ons zijn de Tuinen van West dé plek van Amsterdam waar mensen kunnen leren over de herkomst hun voedsel en waar kinderen spelenderwijs leren over hoe gewassen groeien. Maar dan moet het gebied wél beter op de kaart komen te staan én beter bereikbaar worden.
Ook de Sloterplas blijft hoog op de agenda van ons staan: het is fantastisch dat er geld wordt gestoken in de ontwikkeling van de plas. Maar we zijn er nog niet. De waterkwaliteit is niet goed. Het idee van een hotel bij het watersporteiland: slecht plan en gaat wat ons betreft niet gebeuren. Kortom: wij blijven de ontwikkelingen goed in de gaten houden!
Ik heb zin in 2016! We gaan er als partij een mooi jaar van maken, in Amsterdam én in het prachtige Nieuw-West!