Twee weken geleden ontving ik via Facebook een privébericht van mijn neefje (23). Hij was boos, op mij. Ik werk namelijk in Den Haag en zit in de politiek. Eén en één is twee in zijn redenering, en dus moet ik er voor zorgen dat de Tweede Kamer tot een andere beslissing komt over het PGB. Mijn neefje is verstandelijk gehandicapt en heeft een indicatie waardoor hij een PGB ontvangt. Dankzij het PGB krijgt hij de zorg die hij nodig heeft, op een manier die bij hem past. Zo woont hij een groot deel van de tijd op een zorgboerderij. Hier heeft hij het goed, met vriendjes en een mooie dagbesteding.

Door de veranderingen op het gebied van het PGB, sociale werkplaatsen en andere regelingen, gaat zijn leven er anders uitzien. En daarover is hij erg boos, maar vooral onzeker. Hij schreef me dat hij zijn werk misschien kwijtraakt. En dat zijn vrienden straks niet meer op de zorgboerderij kunnen verblijven. Die onzekerheid kan ik niet bij hem wegnemen. En de trage besluitvorming bij het Rijk versterkt dat. Het blijft onduidelijk, voor zorgbehoevenden én zorgaanbieders, welke taken overgaan naar gemeenten en zorgverzekeraars en hoe de budgetten worden aangepast. Daarover maak ik me zorgen.

Ik maak me zorgen over de decentralisatie van de vele zorgtaken naar gemeenten. Ja, het is goed dat zorg dichtbij mensen wordt georganiseerd. Zorg in de buurt, meer maatwerk en kleinschaligheid: niets op aan te merken, het is één van de idealen waardoor ik me zo thuis voel bij GroenLinks. Maar meer doen met minder geld gaat natuurlijk niet zomaar.

Met de komst van de bestuurscommissies in de stadsdelen is de vraag of ‘wij’ er straks over gaan. Het uitvoeren van gemeentelijk beleid behoort tot de taken van de bestuurscommissie. Maar zolang het rijksbeleid niet duidelijk is, kunnen gemeenten zich niet voldoende voorbereiden op de nieuwe taken en weten zorgbehoevende bewoners van stadsdelen niet waar ze straks aan toe zijn.

GroenLinks staat voor betaalbare zorg voor iedereen, we gaan daarbij voor eigen oplossingen en buurtwerk bóven bureaucratie. Decentralisatie staat niet garant voor minder bureaucratie, zeker niet als het samenvalt met een ingrijpende bestuurlijke verandering in de stadsdelen. GroenLinks pleit daarom voor regie op de zorg door en in de stadsdelen. Of we er nu wel of niet over gaan, we zijn het verplicht om voor kwetsbare groepen bewoners te zorgen. We kunnen de onzekerheid nu niet wegnemen, maar we kunnen er alles aan doen om zorg in de buurt goed straks goed te regelen.