Op 28 november organiseerde GroenLinks Nieuw-West haar eerste politiek café. De opkomst was matig. Om de loop er in te krijgen, vergt publiciteit nog de nodige aandacht. De inhoud was informatief, boeiend en vooral uitdagend. Zij die er niet waren hebben veel gemist.
Op 28 november organiseerde GroenLinks Nieuw-West haar eerste politiek café. De opkomst was matig. Om de loop er in te krijgen, vergt publiciteit nog de nodige aandacht. De inhoud was informatief, boeiend en vooral uitdagend. Zij die er niet waren hebben veel gemist.
We waren te gast in Garage de Notweg, een broedplaats waar verschillende ondernemers huisvesting hebben gevonden en met elkaar samenwerken onder het motto ‘Vliegwiel voor werkgelegenheid’.
We – en tot ‘we’ behoorden in ieder geval Paulus de Wilt, de lijsttrekker voor GroenLinks in Nieuw-West en Rutger Groot Wassink, de lijsttrekker voor GroenLinks voor de gemeenteraad - werden ontvangen door Debra Solomon (Urbaniahoeve) en Diana Krabbendam (The Beach).
Urbaniahoeve is een organisatie, die natuur, stad en mens bij elkaar wil brengen. Ze doen dat door op verschillende plaatsen in Nederland samen met bewoners stukjes openbare ruimte om te toveren tot wat zij noemen eetbare landschappen. Ze gebruiken ook de term Eetbare Ecologische hoofdstructuur. In de directe omgeving van Garage Notweg krijgt dat vorm in de Lucastuin. De plek, waar vorig jaar nog vluchtelingen bivakkeerden, is nu een ´hotspot´voor de buurt. In hoge bakken staan planten, worden groenten en kruiden gekweekt en is een heuse berceau ontstaan.
Het ontwerp voor de tuin is gemaakt in nauw overleg met omwonenden, ondernemers uit de oude St. Lukasschool (de Lucas community) en medewerkers van het stadsdeel. Wijkbewoners hebben ook flink bijgedragen aan de aanleg van de tuin. Dit alles onder de bezielende leiding van Debra Solomon. Geen gemakkelijke opgave voor haar. Hoe breng je al die inbreng en soms ook belangen bij elkaar en zorg je tegelijkertijd voor een inrichting die ook nog ecologisch ´goed werkt´, zodat de tuin zich als het ware zelf onderhoudt. Maar dat is nog niet alles. Ook het verwerken van die zelf geteelde groenten en kruiden krijgt de nodige aandacht, al was het maar om er weer gevoel voor te krijgen waar ons voedsel vandaan komt en te ervaren wat je ervan kunt maken. Een immense oven in de tuin biedt de buurtwoners de gelegenheid om samen prachtige maaltijden te bereiden en te genieten.
Hoewel het al donker was, maakten we toch nog een rondgang door de Lucastuin. Ook waagden we ons in het donker op het tegenoverliggende ‘groentje’ waar volgens hetzelfde principe als voor Lucastuin een groot aantal verschillende fruitbomen worden aangeplant, een boomgaard in het openbaar gebied in de stad.
Weer binnen, onder het genot van een glaasje wijn of fris en heerlijke hapjes (gekookt met ingrediënten uit de tuin!) luisterden we naar de verhalen van Diana en Debra. Over hoe ze, beide vanuit een cultureel-creatieve achtergrond, met bewoners samen werken aan en in de buurt. Tegen welke problemen ze aanlopen, de vele konijnen bijvoorbeeld, en de overheid die soms wel heel energie en doorzettingsvermogen vraagt..
Zoals voor Debra de tuin en eten het aangrijpingspunt vormen, is voor Diana het ontwerpen en maken het aangrijpingspunt. “Voor mij is ontwerpen werken aan een betere samenleving” schrijft ze op de website van haar organisatie The Beach. In het Makers Lab, gevestigd op de bovenverdieping van garage Notweg, krijgen bewoners uit de buurt de gelegenheid talenten te ontdekken en vaardigheden te ontwikkelen door ambachtelijk bezig te zijn. Diana hamert er op dat de inspanningen van organisaties als Urbaniahoeve en The Beach pas effect krijgen in de buurt bij een langdurige aanwezigheid. Zo is The beach al vijf jaar actief in de buurt.
We vroegen hoe GroenLinks ze kan ondersteunen en wat voor overheid er nodig is. "Kwetsbare en flexibele politiek", zeiden ze. "Durf de verbinding aan te gaan met mensen". Het lastige van politiek en dus de overheid, is dat er weinig tijd lijkt te zijn, weinig toekomstvisie. "Durf ook te kiezen met wie je de verbinding aan gaat", En houd daarbij zicht op je idealen: kwetsbare groepen, duurzaamheid en initiatieven van onderop. Als GroenLinks Nieuw-West moeten we daar toch gehoor aan kunnen geven!
Beide dames gaven aan dat het voor bewoners belangrijk is dat ze ruimte krijgen om zelf inititief te nemen, letterlijk en figuurlijk. Huizen van de Wijk voorzien in die behoefte, maar zouden nog veel meer de speelruimte van bewoners kunnen zijn. Plekken in de wijk geinitieerd voor en door bewoners dankzij een overheid die deze initiatieven mogelijk maakt door een flexibele opstelling.
We leerden wat sociale-ecologie is: een samenleving kun je vergelijken met een tuin. De tuin bouw je op in lagen, zoals een wijk, daarna gaat alles groeien en zich verder ontwikkelen. Met het juiste onderhoud ontstaat een bloeiende tuin waaruit je vaak kunt oogsten. Na verloop van tijd kan het systeem zichzelf in stand houden, en is er weinig onderhoud meer nodig. Volgens dit principe legt Debra mét bewoners de tuinen aan, in meerdere lagen tot een permacultuur ontstaat.
Er ontstond een mooie discussie, over idealen en hoe je die overeind houdt in de raad of als bestuurder. Over de identiteit van GroenLinks en de keuzes die we maken en gemaakt hebben. Voor de aanwezige GroenLinksers zeer interessant en waardevol. En omdat we dát gesprek zo leuk vonden, gaan we vaker politieke cafés organiseren! Er is nog veel met elkaar te delen, maar ook te ontdekken met anderen zoals maatschappelijke organisaties.